Á hinn bóginn, að sjálfsögðu eru þeir sem segja að veiði á ref er grimm og ómannúðlega, sérstaklega þegar það er gert í stíl fox veiði. Þeir álíta það er óþörfu grimmur að refurinn er eltur tímunum, þar til það er búinn, á hver benda hann er veiddur af hunda. Á þeim tímapunkti, hundarnir geta gert það sem þeir vilja við dýr, og stundum, með þeim tíma hundarnir eru unnin, það er nákvæmlega ekkert eftir af refur [Heimild: Cowell]. Það var jafnvel sumir spurning hvort refaveiða var áhrifarík leið til að stjórna fox íbúa - tímabundið veiði bann hafði engin áhrif á refur íbúa [Heimild: Fountain].
Hér er þar sem bak-og- fram fer. Til að bregðast við grimmd rök, þá sem greiða refaveiða contend að refurinn deyr í augnablikinu hundurinn grípur hana; dauða er fljótleg og sársaukalaus eins langt og dauðsföll fara [Heimild: Hoge]. Það er litið svo á meiri glæp að þetta fólk til að skjóta eða limlesta dýr og ekki að ljúka verkinu, að eftir veru haltra í gegnum skóg með bullet í fæti. Refar, auðvitað eru ekki í boði fyrir athugasemd um þetta mál
Umræða um hvaða dýr eru félagslega ásættanlegt að drepa og hvernig það er í lagi að drepa þá er ekkert nýtt -. En forfeður okkar kunna að hafa spilað peningaspil burtu góða peninga á cockfight, að æfa er nú ólöglegt í sumum svæðum. En spurningum um siðfræði um refaveiða tók heldur meiri innflutning á the andlit af the Skotveiði Ban. Að sumir, refaveiða varð tákn um átök milli þéttbýlis og sveita dvelja, milli reglugerðum stjórnvalda og persónulegt frelsi, og jafnvel milli stétta.
Til að einhver á móti að refaveiða, val er skýr. The íþrótt er óþarflega barbaric og sem pastime, tilheyrir það fast í fortíðinni. Kannanir sýndu að um 70 prósent af breska fólk sammála um bann við veiði refa við hunda [Heimild: Cowell]. Á Alþingi umræðu, einn ræðumaður líkti baráttunni við stór ríkisstjórn gangi yfirgangur þessa 30 prósent minnihluta, þó í þessu tilfelli var minnihlutinn gerði upp nokkuð óve
