Ahmed Zog, embættismaður, varð fyrstur í 1922 og setja niður alla andstöðu með hervaldi. Í janúar 1925, hafði hann þjóðin lýsti lýðveldi og varð forseti. Ítalir gaf honum fjárhagsaðstoð og smám saman tók stjórn á landi sínu. Zog var heimilt að gera sig að konungi árið 1928, en árið 1939 Ítalía fylgir Albaníu.
Eftir World War II
Á World War II albönsku áhangendum andstæðar ítalska og þýska hernámið kom undir stjórn kommúnista. Þegar landið var frelsað 1944, að kommúnistar tóku völd, og árið 1946 Albanía lýsti sér lýðveldi fólksins. Enver Hoxha, fyrst ritari kommúnistaflokksins Politburo, varð fyrsti forsætisráðherra og brátt tók Dictatorial völd. Albanska Kommúnistar óx óánægðir með Sovétríkjunum, og í 1960 landið varð takt við Kína. 1968 Albania drógu úr Varsjárbandalaginu og einangrað sig frá öllum vestrænum þjóðum. Í 1970, vegna pólitískan ágreining, bandalag Albaníu við Kína var lokið.
Í snemma 1980, Albanía byrjaði að viðskipti með nokkrum löndum Vestur-Evrópu. Hoxha lést árið 1985 og var skipt út Ramiz Alia, sem árið 1990 á fót innanlands umbætur program sem komið grundvallarmannréttindum. Á 1990-91, Albanía byrjaði að endurheimta stjórnmálasambandi við Vesturlönd. Árið 1991 kommúnistar vann fyrstu marghliða kosningar landsins í meira en 65 ár. Skömmu síðar lýðræðislegt stjórnarskrá var samþykkt. Seinna það ár, almennur verkfall neytt kommúnista undir forystu ríkisstjórn að segja og tímabundna ríkisstjórn var mynduð. Árið 1992 kosningum kommúnistar misst meirihluta sinn í þinginu Alþýðubankans. Antigovernment óeirða brutust út um allt land árið 1997, að hluta til vegna óánægju með stjórnvöld í að takast á við hrun fjárfestingu kerfum sem fjölda borgara hafði lagt peninga.
Um helmingur milljón albanska flóttamenn vinstri Júgóslavneski héraði Kosovo í tilraun til að flýja árásir S
