Portúgal var fyrsta evrópska landið til að afnema dauðarefsingu, árið 1867, og á 20. öld öðrum Evrópulöndum fylgdu í kjölfarið. Canada setja a stöðva til this kerfi árið 1976. Árið 2000, næstum öll lönd í Evrópu hefði afnumið dauðarefsingu.
Í Bandaríkjunum, mörg ríki afnumið dauðarefsingu meðan á miðja 20. öld. Árið 1972, 37 segir enn leyft dauðarefsingar þegar US Supreme Court frestað frekari aftökur efnis að ósamræmi og hlutdræg leið var dauðarefsing beitt stofnaður "grimmur og óvenjuleg refsing" í úrskurði í Furman v. Georgia. Dómstóllinn taldi að slík illa hugsuð venjur brotið 8. og 14. breytingar á stjórnarskrá. Þetta innblástur almenna vitund gegn dauðarefsingu. Hins vegar dómi ekki afnema dauðarefsingu alveg, heldur það krafðist þess að takmarka slíkan óafturkallanlegt refsingu að tilteknum glæpi aðeins, og viðhalda sanngjörn staðla í framkvæmd hennar. Mörg ríki gert ný lög til samræmis við þessa röksemdafærslu.
Árið 1976 dómstóllinn heyrði dauða-víti að ræða, Gregg v. Georgia, fært af Georgíu eftir að ríkið hafði endurskrifa dauði refsingu sína lögum til að bregðast við áhyggjum hækkaðir um 1972 úrskurði. Byggt á Georgíu endurskrifa lögum dómstóllinn leyft ríkið að halda áfram aftökur. Önnur ríki sem hafði endurskrifa lög sín á svipaðan hátt, eins og Florida og Texas, var einnig leyft að endurskipa dauðarefsingu. Síðar í sama áratug dómstóllinn úrskurðaði gegn lögum sem gerðu dauðarefsingu lögbundið fyrir ákveðnar glæpi; og afnumin dauðarefsingu fyrir nauðgun. Síðan 1976 hafa hundruð manns verið teknir af lífi í Bandaríkjunum og þúsundir fleiri fangelsi á dauðadeild. There ert margir svo fangar bíða niðurstöðu lagalegum kærur þeirra.
Árið 2000, 39 ríki höfðu heimild dauðarefsingu. Umræða um sanngirni hvernig það var að vera beitt eflst í lok 20. aldar vegna þess að vaxandi fjöldi einstaklinga sem höfðu verið dæmdir til dauða f
