Art Today
Í dag, list hefur orðið mjög flókið mál örugglega. Alla tíð hafa verið umræður á eðli og tilgangi listarinnar sem voru í raun unresolvable. Eftir allt saman, ef einhver segir " The Mona Lisa er list af því það er fallegt, " og annar maður segir, " The Mona Lisa er ekki list, vegna þess að það er ekki fallegt, " það er erfitt að komast að niðurstöðu. Önnur umræður geisaði um hvort list eigi að vera " Dulce et utile " - Það er, ætti að hafa didactic tilgang - eða ætti einfaldlega að vera leið til að ánægjulegar skynfærin og búa til og fagna fallega hluti: " list pour l'art, " eða ". myndlist fyrir sakir list er " Í dag, segja margir að list þarf ekki að vera fallegur - í raun, að segja að " The Mona Lisa er ekki falleg, en er list ". Náttúrulega svar er " Hvernig veistu "?
Þessar tegundir af umræðum gera efni enn erfiðara, sérstaklega þegar við erum frammi ýmiss konar nútíma list. Er auður striga list? Er postulíni salerni standa einn í gallerí list? Er safn af mulið áli dósum raðað í vír ruslafötunni list? Á endanum, getum við aðeins sammála um að þessir hlutir, sem fela fyrirhöfn og fyrirkomulag eins og þeir gera, eru list, en að við erum ekki að skilgreina hvort þeir eru fínn list, eða hár list (sem er kannski það sem fólk hefur verið að rífast um allt along).
Hið sama auðvitað gildir um tónlist, bókmenntir, dans, og annars konar listir, þó þeir hafi ekki verið háð alveg eins mikið heimspekilega umræðu og myndlist (hugsanlega undanskildum bókmenntir). Nálgast okkur er spurning hvernig á að flokka alla sjónvarp og kvikmynd sem umlykur okkur. Hvers konar staðla munum við sett upp til að skilgreina list á meðal þeirra?
En list hefur eflaust verið leið til að örva ímyndunarafl og sköpunargleði í margar aldir, og hefur verið ætlað sem slíkt, hvort sem það er trúarleg, veraldlega, málverk, skúlptúr, skreytingar eða fulltrúi. Kannski er besta leiðin þá til að skilgreina list sem skapa vinnu sem er reiknað fyrir einhvers konar áhrifum, hvort sem er í auga almennings eða listamannsins eiga. Við getum sagt að oft er það af ásettu ráði til að þóknast og gleði. Oft hefur það táknræna merkingu grafinn í h
